Wanneer je zoals Ben Rikken zoekt naar een overtuigende ruimtelijke weergave van het kleurige landschap, dan is dat gegeven al een probleemstelling op zich. Om dat op te lossen is veel vakmanschap nodig; in 40 jaar schilderen heeft hij dat wel veroverd.
Ben Rikken zoekt in het landschap naar een synthese van licht, kleur en handschrift, waarbij hij uiteindelijk de vorm ‘omspeelt’. Ben zoekt naar dat ene specifieke moment; vandaar dat hij van hetzelfde onderwerp verschillende versies maakt bij steeds weer ander licht. Het onderwerp doet er voor hem niet onmiddellijk toe; belangrijker is de vraag: “Wat boeit mij in dit onderwerp, wat zijn hoofd- en bijzaken, welk kleurcontrast kan ik gebruiken?” Op zijn vele reizen naar Zuid-Europa heeft hij een warmer palet ontwikkeld.
Ben is echt een schilder van de ‘Belle Peinture’, het elegante handschrift. Van dichtbij zie je vaak alleen ritmische vlekken en vegen; op enige afstand vertonen zich schitterende landschappen. ‘Ruwe’ partijen met een stevige kwaststreek worden afgewisseld met mooie zachte stukken. Ben schildert snel: “Want,” zegt hij, “voor je het weet is net die ene mooie ochtendstemming al weer verdwenen.”
“Ook het stilleven met etenswaren is lang mijn thema geweest: onder andere vruchten, vlees, vis, brood, en kaas. Op de markt was ik (en ook nu nog wel) vaak te vinden, op zoek naar motieven voor mijn schilderijen, door me te focussen op de schoonheid van de individuele elementen te midden van de veelheid. Meestal zijn het observaties op klein formaat van afzonderlijke objecten. Eigenlijk bewonder ik de gehele kunst van het stilleven schilderen tot en met nu: de Etrusken, de Renaissance, Zurbaran, Floris van Dijk, Caravaggio, Stoskopff, Chardin, Ensor, Arnout van Albada.”
Het werk van Ben bevindt zich in toonaangevende collecties, zoals die van het Drents Museum, de ING, Unilever, het Rijkskadaster, de Gasunie, en diverse privéverzamelingen.