Anna Koenigs - Havanna

Anna Koenigs is graficus, tekenaar en vormgever. In 1995 studeerde ze af aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, Den Haag in tekenen, schilderen, illustratie, grafiek, ruimtelijk. Als ze niet op reis is, leeft en werkt Anna in hartje Den Haag. Dus gaat Anna Koenigs naar nieuwe plekken, naar zeven totaal verschillende steden en plaatsen sinds 2007. Parijs, Antwerpen, Rome, Hongkong, Futo, New York en in het vroege voorjaar van 2020 Havanna. “Hier laat ik me storen. Dus ga ik eruit, ik ga ergens anders zitten. En daar ga ik kijken. Kijken en werken.”

Havanna valt uit de toon in de rij steden waar Anna zich in de loop der jaren onderdompelde. Als kind wilde ze er al naar toe. Havanna vertegenwoordigt de Amerikaanse wereld die wij in de jaren ’50 en ’60 in Nederland niet hadden. De oude liefde voor die wereld viel haar weer binnen en ze vertrok begin februari naar Cuba om onder te duiken in een Airbnb midden in de oude stad van Havanna. Vlak voordat COVID-19 de wereld op zijn kop zette. ’s Ochtends tekenen en na de lunch lopen, uren lopen, met kaart, fototoestel, een fles water en een plan om de stad minutieus te doorgronden en in beeld te brengen. Het liefst ongezien door de buren, de mensen op straat. Geen contact maken, als een vlieg op de muur observeren. Op de uitkijk voor het raam. Zo neemt ze de stad en de mensen in zich op. In de loop van de weken krijgt Anna zo een beeld van wat er gebeurt in de stad waar ze is gaan wonen. Hoe de mensen leven, wat de problemen zijn, waar het schuurt. Ondertussen tekent ze. Gedetailleerde tekeningen van het uitzicht vanuit haar tijdelijke thuis, details uit het interieur en indrukken van het verhaal van de stad.

En Havanna schuurt. De grote contrasten tussen het leven in armoede in de oude stad en de overdaad van de partijbonzen en toeristen in de grote hotels. Het water is schaars, het suikerriet en de rum in overdaad. De oldtimers staan te glimmen op de dode ratten en liefdeloze troep op de straat. Er is de peso voor de Cubaan en de convertible peso (CUC) voor de toerist. Met de eerste koop je een droge cracker en met de tweede zijn kreeften te koop. Anna probeerde als vlieg op de muur alleen met pesos te leven en leed honger. De ironie wil dat COVID-19 haar eerder dan gedacht naar huis dwong, weg van de honger. Diezelfde pandemie laat Havanna achter in nog grotere armoede. De romantische wereld van het oude Amerika uit de jaren ’50 en ’60 bestaat bij de gratie van het toerisme, dat even abrupt tot stilstand kwam als de reis van Anna.

De kunstenaar zal regelmatig aanwezig zijn bij de tentoonstelling.