Emilija Povilanskaitė - Elektra

Pulchri Studio heeft de eer recent afgestudeerde kunstenaars van diverse academies in het land uit te nodigen om lid te worden van onze vereniging. Tevens bieden wij hen de gelegenheid om zonder kosten hun werk tentoon te stellen in een eerste solotentoonstelling binnen onze galerie. Dit initiatief wordt mede mogelijk gemaakt dankzij de steun van de Stichting Pulchro Sacrum. In deze tentoonstelling is Emilija Povilanskaitė aan de beurt. Zij studeerde in 2022 af aan de opleiding Fotografie van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. 

Emilija Povilanskaitė (1997) is momenteel actief als beeldend kunstenaar en filmregisseur. Haar werk, geworteld in storytelling, is veelzijdig en verbindt technologie, wetenschap, onderzoek, geurcreatie en codering. Via haar meeslepende visuele en olfactorische installaties en films verkent zij de complexiteit van technologie, fictieve werelden en hun effect op menselijke perceptie.

Na haar afstuderen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten Den Haag - ArtScience Interfaculty, spreekt Emilija’s veelzijdige werk over de huidige verloren verbinding tussen het lichaam en de buitenwereld. Gekenmerkt door een sterke interesse in mythes en folklore, onverklaarde fenomenen en vergeten traditionele rituelen, biedt de kunstenaar zintuiglijke paden die, via fictie en verbeelding, ons kunnen helpen onze plaats als voelende wezens te herwaarderen en te bevestigen in de huidige sociaal-culturele conjunctuur, waarin de cultus van het beeld en het scherm hoogtij viert.

In een tijd waarin het internet de hegemonie van het beeld heeft versterkt, gebruikt Emilija haar benadering om olfactorische en visuele ruimtes te creëren die communiceren op een imaginaire, multisensorische en tastbare manier. Hiermee maakt ze ons bewuster van de (echte) wereld om ons heen en de verschillende relaties die we ermee kunnen onderhouden, of dit nu in staten van waargenomen gevaar, angst of zelfs hallucinatie is.

Emilija Povilanskaitė is a visual artist and film director. Her work - rooted in storytelling - is multifaceted, connecting technology, science, research and olfactory design. Through her immersive visual and olfactory installations and films, she explores the complexity of technology, fictional worlds and their effect on human perception.
Underpinned by a strong interest in myth-making and folklore, unexplained phenomena, and forgotten traditional rituals, the artist offers sensory paths that, through fiction and imagination, may allow us to reevaluate and reaffirm our place as sentient beings amidst the current socio-cultural conjuncture, which sees the cult of the image and the screen reign supreme.
In a time when the Internet has reinforced the hegemony of the image, Emilija uses her approach to create olfactory and visual spaces that communicate on an imaginary, multi-sensorial, and tangible level, making us the more aware of the (real) world which surrounds us, as well as the varying relationships we may entertain with it (whether in states of perceived danger, fear, or hallucination).

ELEKTRA:

As if Elektra was a name, I like to think of electricity as an entity - carnal, visceral ghost, sparked by immediacy and magic.
Playing around with states of embodiment, intangible matter and control, this exhibition is an attempt to tame a lightning strike: Lichtenberg figures that are wing-like forms generated by the discharge of electricity, the scent of a downed power line - they’re like souvenirs made in a decade that never happened.
With high voltage, there’s always an element of danger – and that fear can possess in a very instant way. The clash of intense beauty and luminous horror is a moment that interests me a lot – how delicate beings interact with brutal, unwavering forces. There’s an inciting incident, uncontrolled, unpredictable force, which leads me to explore the transience of being human and prototype a world that is parallel, invisible or extinct, while drawing attention to largely overlooked mental landscapes.