Frederick Linck - Doorleefd - Verlies als katalysator voor wording

Wat blijft er achter, als een kunstenaar deze wereld verlaat? De erfenis van de maker bedraagt niet alleen het werk, maar ook hetgeen waarmee het werk gecreëerd is. De apparatuur, maar zo ook de ideeën, de mensen, de idealen en de inspiratie waarmee hij zich als maker uit noodzaak voor creatie mee omringd heeft. Zo laat ieder wat achter op het moment van verdwijning, en zo leeft ieder voort. De kunstenaar bestaat echter verder als geen ander, want wat en waarmee gecreëerd is is meer dan dat. Het was een verlengstuk van zijn bestaan, de camera een extra ledenmaat. Het werk een stuk gedachten en gevoel dat onlosmakelijk verbonden blijft met het feit dat hij bestaan heeft, en dat dus reeds doet.

Van 21 augustus tot 14 september zal er een expositie plaatsvinden in Pulchri Studio waarin zowel het herontdekte werk van Frederick Linck (1942-2020) wordt geëxposeerd evenals het werk van zijn oud-leerlingen Koos Breukel, Milan Gies en Gerrit Schreurs. Daarnaast wordt er werk gepresenteerd van de dochter van Frederick: Georgia Landman (freelance fotograaf, USA), en nieuwe, door Frederick geïnspireerde werken gemaakt door een jongere generatie fotografen: Zea van der Elsken, Eva Damstra, Desmond Koppen en Bram Engelaar. Creatie als hommage aan de maker die hij was en onder andere zijn intieme, poëtische stijl die veelal ongezien is gebleven gedurende zijn leven als werkend kunstenaar. De wens die Frederick achterliet voordat hij stierf, was dat zijn oeuvre niet verloren mocht gaan en dat zijn foto- en doka apparatuur een herbestemming zou krijgen. Bij deze hommage aan Frederick ligt dan ook de nadruk op het hergebruik en herbestemmen van zijn materiaal. Het mag en zal niet verloren gaan. Ook zijn verlangen dat zijn werk goed ondergebracht zou worden, zodat het beschikbaar zou zijn en zou blijven voor het publiek, wordt nagestreefd. Dat zijn analoge camera’s niet bestoft maar gebruikt zullen blijven. Zoals fotograaf Koos Breukel dit al meerdere malen deed en blijft doen, heeft hij zich als fotograferende curator ontfermt over wat er achterblijft. Als dankbaarheid voor de man, leraar en vriend die Frederick was, en met zijn grootste wens voor ogen, heeft Koos niet alleen zich ontfermt over de Rolleiflex en de Brand 17 plaat camera waarmee een aantal van de deelnemende fotografen mee door hem zijn geportretteerd, heeft hij ook een aantal van de diverse analoge camera’s van Frederick tijdelijk laten adopteren door hen. Een vernieuwde blik, door een achtergebleven erfstuk, zo creëren we het benodigde vervolg, en de aandacht voor de pracht die verborgen lag in de, door Gerrit Schreurs gefotografeerde, studio van Frederick. 

In samenwerking met Wim van Sinderen als senior curator, wordt er in deze expositie de eerste van velen stappen gezet om het oeuvre van Frederick nieuw leven in te blazen. Het is de eerste ronde van een estafette, die verdient vervolgd te worden door zijn familie, vele vrienden en studenten. Van het werken met zijn vele analoge camera’s, tot het afdrukken op zijn overgebleven papier - het verlies van deze onvergetelijke man is een katalysator voor de wedergeboorte van zijn beelden, zowel in hun eigen vorm als in een jonge, wakker geschudde creatie.  

De tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt door Stroom Den Haag. 

Informatie

Vanaf:
Zaterdag 21 augustus 2021
Tot en met:
Dinsdag 14 september 2021

Waar:
Voorhoutgalerie

Opening:
Zaterdag 21 augustus 2021 om 16:00 uur

Opening door:
Koos Breukel (=volgeboekt)

Finissage (11 september om 15.00 uur)
Tijdens de finnissage neemt Wim van Sinderen, senior curator / conservator van het Fotomuseum Den Haag de rol van moderator op zich in het gesprek met de fotografen Zea Pippi Lotte van der Elsken, Bram Engelaar, Eva Damstra, Milan Gies, Desmond Koppen, Koos Breukel en Gerrit Schreurs over hun werk en bijdrage aan de expositie.

Wilt u graag aanwezig zijn? Laat het ons weten in een e-mail via: galerie@pulchri.nl o.v.v. uw naam, telefoonnummer.