Luyt de Brauw - NiET ECHT

Vorm geven met mijn handen zat er bij Luyt al van jongs af aan in. Het manifesteerde zich aanvankelijk wat ongelukkig: een poging om als twee jarige haar moeders kunsten op de naaimachine na te doen, draaide op huilen uit: de naald had haar vinger doorkliefd. Met een naaimachineverbod op zak, zocht ze andere bezigheden: borduren, smokken (wie weet nog wat dat is?), beesten maken van vilt of touw. Op haar 7e mocht ze wel weer op de naaimachine en ontstonden poppenkleren, patchwork en ook eigen kleren. Maar daar bleef het niet bij:  kalligraferen, papierknipkunst, uitgeblazen paaseieren minutieus beschilderen, breien, stoelen bekleden, (houten) speelgoed maken en metselen: alles sprak haar aan, maar telkens ontdekte zij ook weer iets nieuws.Tot het moment dat zij in 1996 begon met keramiek. Dat was zó’n  uitdaging en tegelijkertijd zo bevredigend dat zij – intussen twintig jaar geleden – haar baan heeft opgezegd en full time keramist werd.
Al gauw had zij een voorliefde voor “trompe l’oeil” Net echt maar niet echt. Maar naast de bedrieglijke echtheid, zit er soms ook een draai in. Zo staan er in de teksten van de boeken soms rare tussenzinnetjes, toont het middeleeuws alfabet náást de liefelijke bloemen, de namen van akelige gifstoffen en zijn de kijkgaten van alle helmen zo klein, dat ze geen enkel zicht bieden. Het gegeven dat soldaten blindelings het strijdtoneel worden ingezonden is van alle tijden.   
Veel van hetgeen zij eerder deed, komt terug in haar werk: het naaien en breien in de hemdjes en truien, kalligraferen en het minutieuze schilderwerk van de paaseieren in de boekjes – met dien verstande dat het gereedschap nu anders is: een kalligrafeer-pen werkt niet op keramiek, dus de letters en versieringen zijn weer met een minuscuul kwastje geschilderd. 
De inspiratie komt deels uit vondsten:  het idee van de jasjes ontstond toen haar man een schilderij had gemaakt van een gekreukeld hemdje; het idee voor de tassen en koffers door de vondst van een oude rugzak in een berging.
Een reis door India - waar koperen paardjes op wielen aanvankelijk geofferd werden in tempels (en nu aan toeristen worden aangeboden) leidde tot de “dierwielers”, een reis door Griekenland tot de helmen.
Gedeelde herinneringen waren ook bron van inspiratie: pratend met haar zus over een geliefd jeugdboek waarin een middeleeuws boek een rol speelt, verzuchtte haar zus eens dat zij zelf dolgraag eigenaar zou zijn van zo’n geïllumineerd manuscript. Omdat dat, gezien de prijzen daarvan, onhaalbaar was, besloot Luyt er een voor haar te maken. Dat werd het begin van een eindeloze reeks, die nog niet voltooid is.
Luyt maakt soms ook abstractere werkstukken. Een aantal zijn op de tentoonstelling te zien.  


Informatie

Vanaf:
Zaterdag 05 april 2025
Tot en met:
Dinsdag 29 april 2025

Waar:
Voorhoutgalerie

Opening:
Zaterdag 05 april 2025 om 17:00 uur

Kunstenaar