Robin Pieterse - Defense Mechanism

Deze expositie is de tweede uit een reeks van exposities waarbij Pulchri Studio een van haar galerieruimtes, voor de duur van een aantal maanden, aan laureaten van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) of de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, aangeboden heeft. In deze tentoonstelling is Robin Pieterse (1999, Rotterdam, NL) aan de beurt. Zij studeerde aan de KABK.

Met haar huidige werk onderzoekt Robin het lichaam en haar natuurlijke processen. Wat betekent het om in een lichaam te leven en dit te bezitten? In het werk behandelt ze de verschillende aspecten van de natuurlijke en mentale fenomenen die draaien om het hebben van een fysieke vorm. "Ik behandel het lichaam als een vergankelijk “vessel”. Houdt het lichaam ons vast of zijn wij het die het lichaam besturen? Bestaat er zoiets als een ziel, of is het geloven in een ziel slechts een truc van de geest en een slimme manier om de soort te behouden." Na een lang ziekbed dat resulteerde in het overlijden van een dierbare, werd Robin zich hyperbewust van de vergankelijkheid en het gebrek aan controle die men denkt te hebben over ons lichaam en geest. Gevoelens als verlorenheid en verwarring zette haar aan om eigen ervaringen met haar psyche en lichaam te documenteren. Door haar eigen medische dossiers te implementeren en delen van haar lichaam te reproduceren, probeert ze het 'bizarre' en 'magische' van het fysieke vast te leggen en hoe zij dit zelf ervaart. Door haar hele lichaam en geest in kaart te brengen, ontvouwt zich bijna een obsessie. De aard van de menselijke geest wordt hierin versterkt. Het verlangen naar autonomie en de drang om controle te herwinnen over iets dat we nooit volledig zullen bezitten of begrijpen. Met latex, gips, textiel en keramiek creëert Robin objecten die een fysieke vorm nabootsen. De objecten hebben een vreemde band met het lichaam en haar processen, maar zijn omgevormd tot een surrealistisch beeld. De holle "vessels” kunnen iets vasthouden of hebben mogelijk ooit iets vastgehouden. Door het lichaam te gebruiken als een kortstondig en sterfelijk gebruiksvaartuig, creëert het werk verbindingen met abjectie, Sci-Fi en evolutie.

With her current work, Robin investigates the body and it's natural processes. More specifically, she questions what it means to live inside a body and explores the different aspects of natural and mental phenomena that revolve around having a physical form. "I treat the body as a temporal vessel. Is the body holding us or are we holding a body? Is there such a thing as a soul, or is believing in one just a trick of the mind and a clever way to maintain the species." After the passing of a loved one due to sickness, Robin became hyper aware of the ephemerality and lack of control there is over our bodies and mind. Feeling lost and confused, she started documenting her experiences regarding her own psyche and body. By implementing her own medical records and reproducing parts of her body, she tries to capture the “bizarre” and "magical” that is the physical form and how she herself experiences it. By mapping out her entire body and mind, there is almost an obsession unfolding. Amplefying the nature of the human mind to regain autonomy and control over something we will never fully own or understand. Using latex, plaster, fabric and ceramics, Robin creates objects that imitate a physical form. The objects have a strange connection to the body and its processes but have been morphed into a surreal image. The hollow vessels may hold or possibly have held something. Using the body as an ephemeral utility vessel, the work creates connections to Abjection, Sci-Fi and Evolution.