The Infinite Map of What We Remember

Er wordt wel eens gezegd dat elke stad een archief is dat zich voordoet als een geografie. Den Haag, met zijn veelheid aan talen en zijn getijden van aankomst en vertrek, is minder een vaste plek dan een voortdurend verschuivend geheugen: een labyrint van straten, fluisteringen en sporen. Deze tentoonstelling brengt vrouwen samen die hier zijn geboren, die het heden van de stad bewonen of wier werk resoneert met haar onzichtbare draden. Samen vormen zij een cartografie die weigert afgesloten te worden: een kaart zonder grenzen. In deze werken is herinnering niet louter een terugblik, maar materie. Elk materiaal is tegelijk object en relikwie, verleden en echo. Een textielwerk wordt onderdeel van een archief; een ritueel voor hen die vertrokken zijn is een getuigenis; een gefossiliseerd fragment spreekt met de welsprekendheid van een hele generatie. Dit zijn geen metaforen, maar tastbare bewijzen dat herinnering voortleeft in onverwachte vormen. De werken herinneren ons eraan dat geheugen zelf oneindig is: zich uitbreidend in de tijd, gelaagd in materie, gegrift in het lichaam of in de omgeving. De tentoonstelling is geen chronologie, maar een constellatie. Elk werk verlicht het andere, elke kunstenaar herinnert niet alleen haar eigen verhaal, maar ook de anonieme stemmen die haar zijn voorgegaan. De werken vormen samen een catalogus van manieren om te zeggen: ik herinner mij, mijn lichaam herinnert zich. Wie The Infinite Map of What We Remember doorkruist, herkent dat herinnering onuitputtelijk is. Elk fragment is een wereld; elke herinnering, een stad; elke stad, een oneindig archief.

Deelnemende kunstenaars:

Asuka Nirasawa
Geboren in Osaka, Japan, gevestigd in Den Haag. Nirasawa werkt met tekening, schilderkunst en installatie, en onderzoekt lichaam, gedachte en geheugen.
In haar serie Somatic Currents verkent Nirasawa de subtiele stromen van geheugen en persoonlijke ervaring. Door middel van tekeningen ontstaan uit onbewuste bewegingen, onthult ze hoe gedachten en emoties via het lichaam tot uiting komen. Thema’s zoals zwangerschap, geboorte en postpartum recovery worden getransformeerd tot reflecties over collectief geheugen en gedeelde menselijke ervaring. Het werk nodigt de toeschouwer uit de onzichtbare stromen te voelen die onze lichamen en geesten vormgeven, en toont herinnering als een dynamisch, levend proces, waarin fragiliteit en veerkracht samenkomen.

Diana Blok
Geboren 1952 in Montevideo, Nederlands-Uruguayaanse beeldend kunstenaar, autodidact fotograaf, later ook film. Haar werk onderzoekt identiteit, gender en cultureel erfgoed.
In projecten zoals Time Tells onderzoekt Blok familiegeschiedenis en collectief geheugen via fotografie en film. Ze combineert het handgemaakte van haar katholieke moeder met het stille verdriet van haar joodse vader, en creëert zo een visuele vertelling over onverwoord verdriet en overlevingsverhalen. Haar werk confronteert de toeschouwer met persoonlijke en historische lagen, legt verborgen emoties bloot en benadrukt de complexiteit van identiteit en erfgoed. De beelden zijn poëtisch, krachtig en confronterend, en nodigen uit tot reflectie over de sporen die generaties achterlaten in ons collectieve geheugen.

Harriet Morley
Multidisciplinair kunstenaar en docent. Haar werk onderzoekt feministische collectieve werkmethodes en gedeelde ruimtes.
Hard Work, Soft Work combineert constructie, gereedschapsmaken en werkprocessen binnen de kunsten om collectieve arbeid en zorg te onderzoeken. Het werk belicht de spanning tussen toegang, arbeid en kwetsbaarheid in gedeelde werkplaatsen. Tegelijkertijd weerspiegelt het de veerkracht en fragiliteit van samenwerking, waarbij sociale structuren, hiërarchie en inclusiviteit kritisch worden bekeken. Morley’s project nodigt de toeschouwer uit om na te denken over de rol van gemeenschap, collectieve productie en de gedeelde ervaring van werk, en hoe feministische praktijken kunnen bijdragen aan een nieuwe kijk op kunst en samenwerking.

Majda Vidakovic
Geboren 1990 in Belgrado, gevestigd in Den Haag. Multidisciplinair kunstenaar, afgestudeerd aan KABK, werkt met sculptuur, fotografie en installatie.
In werken zoals Vestiges (2023) onderzoekt Vidakovic hoe gevonden en gerecycleerde materialen, samen met ambachtelijke technieken, vergeten resten transformeren tot betekenisvolle monumenten. Haar installaties verwijzen naar historische abstracte monumenten zoals Spomeniks, en reflecteren op consumptie, isolatie en collectief geheugen. Door tactiele en imperfecte materialen te gebruiken, nodigt ze uit tot contemplatie over de waarde van het vergeten en de manier waarop materiële transformatie culturele herinnering kan behouden. Haar werk verbindt verleden en heden en roept op tot reflectie over de menselijke impact op tijd en ruimte.

Mina Yee
Beeldend kunstenaar, gevestigd in Nederland en Zuid-Korea. Onderzoekt waarden van mensen in contact met technologie en duurzaamheid.
In 49 Days richt Yee zich op de ceremonie voor overledenen gedurende 49 dagen volgens de boeddhistische traditie. Het werk documenteert deze periode en benadrukt het spirituele proces van overgang tussen leven en wedergeboorte. Door visuele en ceremoniële elementen te combineren, reflecteert het werk op verlies, herinnering en de menselijke behoefte aan rituelen om collectieve en persoonlijke herinnering vorm te geven. Het nodigt de toeschouwer uit tot contemplatie over tijd, vergankelijkheid en de manier waarop rituelen betekenis en continuïteit bieden in het menselijke bestaan.

Valentina Gal
Onderzoekt de relatie tussen natuurlijke wereld en digitale realiteit, gevestigd in Nederland.
Troubled Waters onthult de verborgen impact van technologie op het milieu. Door waterlelies, tablets en video te combineren, maakt ze de waterconsumptie van digitale activiteiten zichtbaar en onderzoekt ze de spanning tussen online en offline, natuur en kunstmatige wereld. De installatie fungeert als een poëtisch en kritisch commentaar op moderne technologie, en roept op tot reflectie over verantwoordelijkheid en ecologische voetafdruk. Het werk visualiseert hoe menselijke acties in virtuele contexten fysieke gevolgen hebben, en nodigt uit tot bewustwording over de verbondenheid van digitale en natuurlijke ecosystemen.

Sarah Damai Hoogman
Interdisciplinaire kunstenaar, afgestudeerd aan KABK 2022. Werkt op het snijvlak van kunst, ecologie, technologie en wetenschap.
An Archive of the Arctic Echoes maakt methaanuitstoot in het Noordpoolgebied hoorbaar en zichtbaar. Met hydrofoon-opnamen en LED-verlichting visualiseert ze onzichtbare emissies, terwijl infraroodfoto’s het landschap onthullen. Het werk onderzoekt de feedback van menselijke activiteit op milieuverandering en nodigt de toeschouwer uit de fragiele relatie tussen mens, natuur en technologie te overdenken. Door wetenschap en kunst te combineren, creëert Hoogman een zintuiglijke ervaring die zowel informeert als reflecteert over collectief geheugen, milieuproblematiek en onze invloed op kwetsbare ecosystemen.

Yke Prins
Beeldhouwer sinds 1989, opgeleid in Nederland en Zwitserland. Werkt met kinetische sculpturen en in dit geval met 4000 jaar oude hout gevonden in Ypenburg.
Haar kinetische installaties verbinden tijd, aarde en menselijke aanwezigheid. Mobielen, vlinders en cocons bewegen samen met vormen van oude eiken en creëren een dialoog tussen natuur, geschiedenis en tijdelijkheid. Prins onderzoekt hoe materie, beweging en tijd elkaar beïnvloeden en nodigt de toeschouwer uit na te denken over menselijke betrokkenheid bij de natuurlijke wereld door miljoenen jaren heen. Haar werk is een contemplatie over continuïteit, erfgoed en de verbinding tussen verleden en heden via sculpturale expressie.