Rogier Willems - Portretten

De portretten van Willems zijn intiem, de geportretteerden lijken zich niet bewust van de aanwezigheid van een ander. Verstild en opgaand in hun eigen wereld nodigen ze uit om mee te gaan in hun gedachten. Hun onverbloemde trekken spreken de kijker direct aan en roepen een gevoel van herkenning op.

Hoe dicht Willems zijn modellen op de huid zit, is af te lezen aan zijn schilderijen. Een persoon schilderen is iedere keer weer een ontdekking, een verkenning van een gezicht. Dat begint impulsief maar naarmate het schilderij vordert gaat hij steeds bedachtzamer te werk. Iedere streek moet relevant zijn, een functie hebben en tegelijk een mate van autonomie bezitten. Al zoekend bouwt Willems zijn schilderijen op in vele, dikke toetsen verf.

“Ik hou van de eenzaamheid van het schilderen. In de stilte van mijn atelier kan ik maanden aan een schilderij werken. Net zo lang tot ik de persoon die ik zie, heb weten te vertalen in olieverf. De informatie die ik daarvoor nodig heb, ontleen ik aan de foto’s die ik van een model maak. En dat zijn er veel. In verschillende poses en met verschillende soorten belichting. Tijdens het schilderen, zoom ik flink in op die foto’s. Het gaat er om dat ik alles zie en alles snap; wat ik niet zie of niet begrijp, kan ik niet schilderen.

Ik heb iedere porie nodig om ervoor te kunnen kiezen die níét weer te geven. Een foto is een reductie, een beperking. Maar het is er slechts eentje in het lange proces van kijken, weglaten en vertalen; wat onlosmakelijk bij mijn werkwijze hoort. Fotografie helpt me om mijn eigen tempo te bepalen en tijdens het schilderen na te denken over het waarom van iedere penseelstreek die ik zet.  

Personen uit het verleden die ons vanuit hun lijst in musea aankijken, kunnen we niet controleren op hun gelijkenis. Je kijkt naar ze en accepteert ze zoals ze zijn. De wijze waarop ze zijn geschilderd, de gelaagdheid van de verf, de intensiteit van een blik; dat alles bepaalt of je blijft kijken, of het werk je wat doet. Voor mij vormen mijn modellen meer een aanleiding tot schilderen dan dat ik hun gelijkenis wil vastleggen. Ik kijk naar de complexiteit van een individu en streef er naar iets wezenlijks van de geportretteerde uit te lichten in verf. En het resultaat mag verontrusten, hoeft niet per definitie mooi te zijn. Een schilderij is voor mij geslaagd als ik een levensecht persoon heb weten vast te leggen, zonder dat je daarvoor het model hoeft te kennen.”

Informatie

Vanaf:
Woensdag 28 oktober 2020
Tot en met:
Donderdag 26 november 2020

Waar:
Voorhoutgalerie

Finissage op 21 november om 15.00 uur (=VOL)
Tijdens de finissage zal Guusje ter Horst, oud minister van B.Z. en voormalig burgemeester van Nijmegen, eveneens de publicatie Van Dichtbij / Up Close met zo’n vijftig schilderijen en houtsnedes van Willems presenteren.

Kunstenaar