Screentime - Gerard Albertsboer

Tegenover de ingang van de sociëteit zijn film- en videowerken te zien van de film- en videomakers van Pulchri Studio, die de barrières tussen film, video en beeldende kunst doorbreken. Om de bestaande film- en videomakers van Pulchri Studio een podium te bieden, kunnen zij werk inzenden voor Screentime. Dit initiatief is een maandelijks wisselende collectie video's van één kunstenaar die tentoongesteld worden op het scherm in onze gang. Screentime biedt daarmee een dynamische presentatie van de ontwikkelingen en creatieve uitingen binnen de film- en videokunst. Door de maandelijkse wisseling van videokunstwerken blijft de collectie fris en actueel, en krijgt het publiek steeds weer iets nieuws te zien.

De geselecteerde werken voor Screentime tonen een breed scala aan stijlen en technieken. Dit varieert van abstracte visuele poëzie tot documentaire-achtige vertellingen, en van fictieve narratieven tot soundscapes met bijbehorende video's. De tentoonstelling is daarmee niet alleen een reflectie van de diversiteit binnen de Nederlandse film- en videokunst, maar ook een platform voor discussie en inspiratie. Het publiek wordt uitgenodigd om zich te laten verrassen, te reflecteren op de getoonde werken en deel te nemen aan de voortdurende dialoog tussen film, video en beeldende kunst.

In een wereld waar beelden ons overspoelen, sneller dan we kunnen verwerken, kiest Gerard Albertsboer hier voor een andere benadering. Wat als het lijkt stil te staan? Wat als het beeld zelf genoeg is? Deze video is geen verhaal in de klassieke zin. Er is geen begin, midden of einde, alleen momenten die zich ontvouwen als een herhaling. Elk frame lijkt stil te staan, en toch beweegt het. Niet om vooruit te gaan, maar om te blijven. Om te verdiepen. De kleuren spreken zacht. Ze trekken niet aan je, ze nodigen je uit. Tijd verliest zijn lineaire grip; wat je ziet, gebeurt niet in seconden, maar in lagen. Elke scène blijft hangen, alsof het licht zelf weigert te verdwijnen. Tussen het overvloedige en het verstilde ontstaat ruimte. Ruimte om te kijken zonder te hoeven begrijpen. Beelden die normaal verloren zouden gaan in de stroom krijgen hier hun eigen gewicht.