Bob Bonies (1937) kan worden gezien als een opvolger van De Stijl-beweging. In zijn werk concentreert hij zich op de vraag hoever je kunt gaan met beperken en reduceren zonder dat dit ten koste gaat van de spanning in het beeld. Bonies beperkt zich tot beeldtaal en in kleurkeuze: hij gebruikt uitsluitend de primaire kleuren plus groen en wit.
In zijn schilderijen gebruikt Bonies kleur om richting te geven aan de ruimte: verticaal, horizontaal en diagonaal. Hij tracht synergie te bewerkstelligen tussen de driedimensionaliteit of de opbouw van zijn schilderij en de werkelijke ruimte waarin het bestaat. In dit opzicht beschouwt Bonies zichzelf als constructeur van de ruimte. Hij werkt voornamelijk met vierkanten en rechthoeken. Nieuwe schilderijen begint hij in zijn atelier en gaat daarbij volledig traditioneel te werk: linnen op een houten frame.
Bob Bonies is geboren in Den Haag en bezocht er vaak het Gemeentemuseum met zijn grote Mondriaancollectie. Waar Bonies ook woonde, de Stijl-beweging en het oeuvre van Theo van Doesburg en Mondriaan is altijd deel blijven uitmaken van zijn culturele bagage.
Bonies volgde zijn opleiding aan de Vrije Academie voor Beeldende Kunst en de Koninklijke Academie van Den Haag, waar hij zich toelegde op beeldhouwen. Hij studeerde interieurvormgeving en design aan de Konstfackskolan in Stockholm. In 1966 had Bonies de ‘First one-person exhibition in het Stedelijk Museum, Amsterdam.’ In hetzelfde jaar nam hij deel aan de internationale tentoonstelling Forms of Colors met werk van Donald Judd, Ellsworth Kelly, Barnett Newmann en Frank Stella. Bonies werkte o.a. samen met choreograaf Hans van Maanen, couturier Frans Molenaar en componist Simeon Ten Holt. Hij was directeur van de Vrije Academie Den Haag van 1988 tot 2001 en was medeoprichter van de Bond voor Beeldende Kunst Arbeiders (BBKA) in 1972.