Jef Stapel

Jef Stapel (1970, NL) gebruikt afgedankte materialen van bouwplaatsen: voornamelijk triplexplaten en soms perspex. De lijmresten, oude verflagen, spijkergaten in het materiaal vormen het uitgangspunt voor zijn creaties. Hij zaagt de planken, breekt ze, snijdt en beitelt er vormen uit, lijmt en hamert delen in elkaar, over elkaar heen, brengt een streep verf aan…

Het belangrijkste gereedschap dat wordt gebruikt om deze 'schilderijen' te maken, is geen penseel maar een beitel en een zaag, spijkers en lijm. Het patroon van het beitelen vormt zijn eigen schilderkunstige textuur, zoals penseelstreken dat doen.

De zichtbare ‘thema’s’ van deze werken lijken bekende abstracte onderwerpen. Ze worden echter op een nieuwe manier aangepakt. Het ontbreken van een figuratieve verwijzing naar de werkelijkheid buiten het werk zelf maakt ze tot abstracte schilderijen. Maar deze werken gaan niet alleen over abstracte vormen en lijnen. Het is het materiaal waarvan de werken zijn gemaakt, dat is de drager van betekenis, van associatie. Hierdoor lijkt de rol van de kunstenaar minimaal.