Margreeth Oosterhof
De juiste plek (2009)

Techniek

Schilderij
(acrylverf op linnen)

Afmetingen

32 x 42 x 2.7 (cm)

Gesigneerd

Handtekening aan de voorkant

Gespreid betalen met de KunstKoop

Gespreid betalen? Dit werk kan met de KunstKoop van het Mondriaanfonds worden gekocht. Informeer bij ons naar de mogelijkheden of klik hier voor meer informatie over deze regeling.

Omschrijving

Dit is een heel verstild werk. Twee ragdunne, witte, vloeiende lijnen lijken als contouren te fungeren van een zachtgroene vorm. Deze vorm komt door deze afbakening los te staan van een achtergrond waarop, zeer vaag, links en rechts, rozige ballen te zien zijn. Deze omlijnde vorm: is het een vrouwentorso? De vrijheid om dat erin te zien, is je blijkbaar gegund, gezien de zeer geabstraheerde vorm. Of zie je er een gezicht in en zijn de twee kleurrijke cirkels, bovenaan, starende ogen? Nog een optie misschien is dat deze cirkels bakjes verf weergeven, op een schilderspalet. Door je duim in de donkergrijze ‘opening’ linksonder te steken, kun je dit vast houden. Of zouden deze drie, dankzij abstractie ontstane, verschillende interpretaties van de voorstelling misschien gelijktijdig waar kunnen zijn?

Het maakproces van een schilderij is niet alleen een kwestie van het goed bij elkaar plaatsen van kleuren, vormen en lijnen, maar het omvat ook een nadenken over en ervaren, voelen van de inhoud. Zelfs bij een abstract werk is dat zo, bij mij. Ik zie er dan opeens iets in, en daar ga ik mee verder. Bij dit werk: een vrouw. Ik voeg een andere, kleurrijke, vorm toe, in het midden, denkend: ‘dat is haar hart, ze heeft het hart op de juiste plaats’, dus de titel weet ik dan al.

Maar al kijkend ervaar ik – vanuit beeldend oogpunt gezien – dat dit hart voor grote onrust zorgt in de compositie. Daarom kies ik ervoor deze vorm, die een hart zou kunnen zijn, te doven en nagenoeg onzichtbaar te maken. Wel schrik ik ervan, na dit gedaan te hebben, dat de betreffende vorm nu opeens associaties oproept met een wapen, een revolver. Heb ik dan haar (mijn) hart gedood? Ook zie ik nu dat het misschien geen vrouw is, maar een palet, dat wat ik geschilderd heb. Die associatie krijg ik nadat ik een grote schilderkundige ingreep heb gedaan en dit ook vermeld heb, achter op het schilderij (in 2010, wijziging – kern weg).

Kortom, dat wat een kunstenaar erin ziet zijn dingen die mee gaan spelen in het uiteindelijke beeld, in de kleurkeuze etc. Het schilderij functioneert bijna als een droom; het roept associaties, gedachten en herinneringen op vanuit het onderbewuste. Het schilderen kan zo een hulp zijn om dingen voor jezelf helder te krijgen. Ook de kijker kan op deze wijze het schilderij als een handvat gebruiken: een projectiescherm voor de eigen zielsinhoud. Dat alles uiteindelijk al kijkend op ‘de juiste plek’ zal vallen, is hierbij een grote geruststelling.

Het frame bestaat uit houten latten. De lijst is bewust in zijn huidige, bijna ‘slordige’ staat bedoeld. Signering zowel vooraan, rechtsonder, als achterop.

Meer informatie?