Anton Vrede

Zoals iedere goede kunstenaar ontsnapt hij er niet aan telkens weer een zelfportret te maken. Wat we zien is Anton Vrede die kijkt en droomt. In zijn schilderijen, tekeningen, beelden, zien we hem kijken naar Bugs Bunny en de Indiase god Ganescha, we zien hem kijken naar de haas van Dürer en de leeuw van Henri le Douannier Rousseau, en in de menagerie die hij zich in al die jaren heeft toegeëigend zien we hem steeds helderder dromen van een wereld vol vertrouwen, in wankel evenwicht weliswaar, maar toch… Dergelijke dromen kunnen we tegenwoordig goed gebruiken, in een wereld die de afgelopen jaren vele illusies armer is geworden. Soms is het beter even niet te zien wat je ziet, en goed te kijken naar iets dat er eigenlijk niet is maar dat er wel zou moeten zijn.