Voor wie het werk van Fredy E. Wubben voor het eerst ziet, lijkt het alsof ze heel divers werk maakt. Ze werkt in hout, glas, metaal, brons enzovoort. Van klein tot monumentaal, van abstract tot figuratief. Toch loopt er duidelijk een rode draad door haar werk. Fredy wordt geïnspireerd tot nieuwe beelden, waarin celdeling en groei een belangrijke inspiratiebron zijn. Ingrijpen in het leven zowel bij het ontstaan als bij het einde daarvan, is een belangrijk thema.
Het bestaan van ons ‘zijn’ blijft Fredy bezighouden. Waarom zijn wij hier? Hoe kan zij grip krijgen op leven en dood? Waar gaat deze weg naartoe? Zal er ooit een moment komen, waarop wij het bestaan, ontstaan en vergaan van het leven een beetje doorgronden? Begint het leven als het eindigt? Vragen waar Fredy nog lange tijd mee kan doorgaan.