Sebastiaan Spit

Voor Sebastiaan Spit zijn wolken een onuitputtelijke bron van inspiratie, al vanaf 1995 schildert hij voornamelijk lucht en wolken. De schilderijen en gouaches van Sebastiaan Spit lijken een staalkaart van het licht. De kolossale wolkenformaties variëren binnen het spectrum van het zonlicht met de warme en uitbundige kleuren van de zomer naar de stemmige herfsttonen en de koele tinten van de winter. Alleen het blikveld, het tijdstip van de dag en de seizoenen van het jaar laten de variaties van licht en donker ontstaan. Het levert prachtige luchtspektakels op. Voor deze tentoonstelling is een keuze gemaakt uit recent werk van de luchten boven de kustomgeving van Den Haag waar Sebastiaan Spit woont en werkt.

De ‘uitvinder’ van de wolkenluchten in de schilderkunst is de 17e -eeuwse kunstenaar Jacob van Ruysdael die als eerste de Hollandse wolkenluchten liet domineren in zijn landschapschilderijen. Sebastiaan Spit voelt zich verwant met hem en met andere landschapschilders van de 17e eeuw en de Haagse School, maar ziet zichzelf ook staan in de traditie van schilders als Willem de Kooning en Eugène Brands.

Pikant detail is een aantal lichaamsdelen die in een paar wolkenschilderijen opduiken, zoals een voet en een vrouwenborst. Het lijkt dat Sebastiaan Spit de wolkenluchten heeft geschilderd over andere beelden heen en dat blijkt te kloppen. Het zijn Venussen die hij in 2008 heeft geschilderd en waarmee hij koketteert met de mythe dat de Venus uit een golf is geboren, Sebastiaan Spit maakt er een geboorte uit een wolk van. Door ze in 2020 over te schilderen met wolken verwijst hij naar een schilderij van Antonio da Correggio uit de 16e eeuw, waarbij Jupiter gehuld in een wolk de Venus Io omhelst. Alleen gaat de omhelzing in de schilderijen van Sebastiaan Spit verder naar een totale eenwording van Venus met wolken en lucht.